Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013
Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013
«Δεν θα γυρίσω να πάρω την Άννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της»
στα παιδικά χωριά SOS καθώς η μαμά της την εγκατέλειψε.
Η Άννα ήταν ακόμα στον παιδικό σταθμό όταν η μαμά της δεν πήγε ποτέ να την παραλάβει για να γυρίσουν στο σπίτι τους! Κάποια στιγμή έβγαλε από την τσέπη της ένα σημείωμα που έλεγε: «Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της».
Τότε σύμφωνα με τον Στ. Σιφνιό, υπεύθυνο της κοινωνικής υπηρεσίας στα Παιδικά Χωριά SOS, «Οι νηπιαγωγοί κάλεσαν την Εισαγγελία και ο εισαγγελέας έστειλε το παιδί σ’ εμάς».
Η ιστορία της Άννας δεν είναι σπάνια. Υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιοι γονείς που λόγω της οικονομικής ανέχειας, ζήτησαν στα Παιδικά Χωριά SOS να αφήσουν εκεί το παιδί τους.
«Μέχρι πριν από δύο χρόνια, το 95% των αιτημάτων είχε να κάνει με κακοποίηση. Αποφάσιζε ο εισαγγελέας πως κινδυνεύει το παιδί», λέει η κοινωνική λειτουργός των Χωριών SOS, Π. Βασταρούχα. «Τώρα τα μισά αιτήματα είναι από γονείς σε απόλυτη φτώχεια. Οκτώ στις δέκα φορές είναι Ελληνες, τις πιο πολλές φορές μονογονεϊκές οικογένειες, συνήθως χωρίς άλλους συγγενείς».
Συγκλονίζει η περιγραφή της κας Μαρίνας, μητέρας στα χωριά SOS
Η κυρία Μαρίνα που είναι εδώ και 19 χρόνια μητέρα στα Χωριά SOS συγκλονίζει περιγράφοντας με γλαφυρότητα τη στιγμή που μια μαμά εγκαταλείπει το παιδί της…
«Το καινούργιο παιδάκι το φέρνει στο σπίτι μας η μαμά του», λέει. «Του δείχνει το κρεβάτι του, του δείχνει το δωμάτιό του, του δείχνει εμένα. Και μετά, «σ’ αγαπάω» λέει, και φεύγει. Και το παιδάκι μένει στην πόρτα».
«Κανένα τους δεν φωνάζει», προσθέτει. «Στέκονται στην πόρτα και κοιτάζουν μέχρι να χαθεί η μαμά τους. Αν είναι αδελφάκια, δύο ή πιο πολλά, εκείνο το βράδυ δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Τα βάζεις το καθένα στο κρεβάτι του και δέκα λεπτά μετά γίνονται ένα κουβάρι, μαζεύονται όλα μαζί ξανά, να αγγίζουν το ένα το άλλο».
Η κυρία Μαρίνα που εκτελεί κοινωνικό έργο, αναφέρεται και σε άλλη μια τραγική σκηνή όπου μια μαμά προσπαθεί με τρεμάμενη φωνή να εξηγήσει στο μικρό της αγγελούδι γιατί το αφήνει στα παιδικά χωριά SOS.
«Έβγαινα απ’ το Χωριό να πάρω γάλα για τα δικά μου τα παιδιά», λέει η κυρία Μαρίνα. «Στην κεντρική πύλη ήταν μια γυναίκα μ’ ένα κοριτσάκι. Δεν ήξερε ότι εγώ είμαι μητέρα SOS, δεν με είδε καν. Κρατούσε το παιδί της όρθια και του μιλούσε. «Μη νομίζεις πως η μαμά δεν σ’ αγαπάει. Σε λατρεύει η μαμά, αλλά δεν έχει να σου δώσει φαγητό.
Αυτοί οι καλοί άνθρωποι εδώ…». Νόμιζε πως θα μπει μέσα, θα βρει κάποιον να αφήσει το παιδάκι και θα φύγει». Η κυρία Μαρίνα κρατάει με το χέρι της το μέτωπό της. Οσα χρόνια κι αν είσαι εδώ, μερικά πράγματα δεν τα συνηθίζεις ποτέ. «Το κρατούσε απ’ το χέρι», λέει. «Κι αυτό δεν μιλούσε. Μόνο είχε σηκώσει το κεφαλάκι του και την κοίταζε. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Εφυγα. Είχα να πάρω γάλα στα δικά μου τα παιδιά».
Να σημειωθεί ότι αναδημοσιεύουμε το άρθρο της Μαριλης Μαργωμενου που γράφτηκε πριν αρκετό καιρό στην Καθημερινή καθώς τα παιδικά χωριά SOS που επιτελούν θεάρεστο έργο αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Με αυτόν τον τρόπο θέλαμε να ευαισθητοποιήσουμε τους αρμόδιους αλλά και τους απλούς πολίτες.
Πηγή: Καθημερινή
Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013
Ελεύθερο Blog Nikos Tsatsakis: Διαζύγιο και πατέρας
Το φαινόμενο των καιρών μας είναι η σκανδαλώδης κατά εμέ, τεράστια αύξηση των διαζυγίων με κερδισμένο πάντα τον ένα από τους δυο γονείς, σε μόνιμη βάση. Επανειλημμένος μέσα από εδώ έχω ζητήσει από τους αρμόδιους σε θέματα δικαιοσύνης, από βουλευτές και κάθε υπεύθυνο που έχει πρόσβαση σε θέματα δικονομίας, να αφουγκραστεί την απόγνωση χιλιάδων χωρισμένων πατεράδων, με θέμα το επίμαχο θέμα της διατροφής, ιδικά στους δύσκολους οικονομικούς καιρούς που διανύουμε.
H Πολιτεία εγκατέλειψε τα παιδιά των διαζυγίων. Δεν έχουν δικαιώματα και θεωρούνται πολίτες τρίτης κατηγορίας
Δρ Νίκος Σπιτάλας, καθηγητής, συγγραφέας, Πρόεδρος ΣΥΓΑΠΑ http://spitalas.blogspot.com
Στην Ελλάδα, υπάρχουν περίπου 200.000 παιδιά που γεννήθηκαν εκτός γάμου. Τα περισσότερα από αυτά, έγιναν με συναίνεση και των δύο γονέων και συνοικούν όλοι υπό την ίδια στέγη. Αυτό είναι σύνηθες σε όλες τις χώρες της υφηλίου και οι μοντέρνες νομοθεσίες πρόβλεψαν ώστε αυτά τα παιδιά καθώς και οι φυσικοί γονείς τους να έχουν δικαιώματα και όχι μόνο υποχρεώσεις. Έτσι, δημιουργήθηκε το προγαμιαίο συμβόλαιο, το σύμφωνο συμβίωσης (και διάλυσης γάμου), οι οικονομικές/φορολογικές ελαφρύνσεις και μάλιστα σχεδόν σε όλες τις χώρες, όταν το ζευγάρι δηλώσει συμβίωση, στο Δήμο όπου διαμένει καθώς και στην εργασία του, θεωρείται εξ’ίσου νόμιμο με το έγγαμο και χαίρει τις απολαβές, επιδόματα, κοινωνικές παροχές, φοροελαφρύνσεις παιδιών όπως και τα άλλα ζευγάρια.