Γράμμα παιδιού προς ΣΥΓΑΠΑ: Μαθήματα προς γονείς

Μακάρι να είχαν οι γονείς μου το ενδιαφέρον να διαβάσουν τις δημοσιεύσεις αυτές..ή έστω ένα σχετικό βιβλίο ή έστω άρθρο περί της αντιμετώπισης των παιδιών κατά και μετά, το διαζύγιο (γιατί την πρόσβαση την είχαν σε όλα τα μέσα (ιντερνετ, βιβλία, εφημερίδες, κ.λ.π.).

Ο λόγος που έγινα μέλος της σελίδας αυτής (ΣΥΓΑΠΑ), -παρ'ότι είμαι 17 ετών- είναι πώς ήθελα να διευκολύνω και να καθοδηγήσω τους γονείς μου σ'ένα "καλό και όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο" διαζύγιο.
Άσχετα με το άν βοήθησα και σε τί βαθμό,είδα εν καιρώ πως όσο κι αν νόμιζα οτι θα σταθώ δυναμικά στα επί του διαζυγίου θέματα που είχαν επιρροές σε εμένα παράλληλα με την εφηβεία μου, στο τέλος λύγισα κυριολεκτικά.
Και πιστέψτε με εν κατακλείδι, το να "βλέπω" τις ακρότητες μίσους, εκδίκησης και τις αποπειρες απομάκρυνσης εμού από κάθε γονέα απο τον άλλο αντίστοιχα, ήταν κάτι πολύ απογοητευτικό.
Οι άνθρωποι που εκ φύσεως αναμένεται να σε πλημμυρίσουν αγάπη "τυφλώθηκαν" στη βορρά της εχθρικής διάθεσης και αισθάνομαι κυρίαρχο θύμα.
Για να βρίσκομαι ακόμη "εδώ" σημαίνει πως αναζήτησα νέα πρότυπα (ύστερα απο αυστηρή κρίση..) και πήρα δύναμη....πράγμα που δεν νομίζω πως αναμένεται απο άτομα της ηλικίας μου...
Μην έχετε απαιτήσεις απροσάρμοστες απο τα παιδιά σας....θυμηθείτε πως μπορεί εσείς να αισθάνεστε δυνατοί και έτοιμοι για χωρισμούς και διαζύγια σαν κορμός δεντρου...αλλά τα της ηλικίας μου άτομα...σας διαβεβαιώ αισθανόμαστε κλωνάρια που στο πρώτο "φύσημα" του ανέμου θα
"σπάσουν"...
Για μένα όποιοσδήποτε μπαίνει στην διαδικασία τεκνοποίησης, είναι σύζυγος, φίλος και σύντοφος δευτερευόντως...διότι πρώτα απ'όλα είναι ΓΟΝΕΑΣ..!
Καλό σας βράδυ... ~Η.Χ.~ 26-10-2011